Casa Krike czyli jak obsługa może zepsuć dobre wrażenie
12 sierpnia 2013
Kuchnię hiszpańską uwielbiam nie od dziś. Mimo, że już ponad rok minął od mojej ostatniej wizyty na Półwyspie Iberyjskim, nadal często wracam wspomnieniami do barów Pintxos i wybitnych restauracji w San Sebastian. Nie mogłam więc zbyt długo czekać z pierwszą wizytą w nowym miejscu z kuchnią hiszpańską, która mieści się na Bemowie – Casa Krike. Restauracja powstała w wolno stojącym budynku przy osiedlu na Jelonkach. Jej właścicielem jest Hiszpan, który przyjechał kilka lat temu do Warszawy uciekając przed hiszpańskim kryzysem. Otworzył restaurację La Taberna del Teatro w Teatrze Polskim, którą nawet próbowałam kilka razy odwiedzić, ale zawsze zastawałam drzwi zamknięte, mimo, że bywałam tam w godzinach otwarcia. Lokal nie przetrwał zbyt długo. Kilka miesięcy później powstał nowy, daleko poza centrum.
Siadamy na zewnątrz restauracji Casa Krike w ogródku piwnym. Tuż obok jest specjalne miejsce do zabaw dla dzieci z nadmuchaną zjeżdżalnią. Aż dziwne, że nadal tak mało restauracji ma takie gadżety. Sama restauracja to dwa pomieszczenia z dość mało zachęcającym wystrojem. Ponieważ pogoda dopisuje i żar leje się z nieba, siadamy na zewnątrz w zadaszonym ogródku. Obsługuje nas kelnerka, która pracuje tu zaledwie od dwóch dni. Wygląda na to, że po recenzji Macieja Nowaka w Co Jest Grane właściciel zatrudnił dodatkowe osoby, niestety bez najmniejszego przeszkolenia. Kelnerka nie ma zbyt dużej wiedzy o tym co jest w menu, co jest dziś dostępne i co wchodzi w skład poszczególnych dań.
Mam ochotę na owoce morza lub ryby. Niestety oferta jest dziś mocno ograniczona. Z ryb jest tylko dorsz, który kelnerka opisuje jako ugotowany w warzywach i opowieść ta nie brzmi zbyt zachęcająco… Są jeszcze krewetki, kalmary i ośmiornica. Większa część karty „ryby i owoce morza” jest dziś niedostępna. Nie ma diabła morskiego, karmazyna, małży ani guli 🙁 . Jeśli chodzi o mięsa wybór jest na szczęście większy. W sześć osób zamawiamy ponad dziesięć różnych przystawek i dań głównych, kelnerka zapisuje i znika na dobrych 20 minut… Dopiero moja interwencja, czyli spacer do środka restauracji powoduje, że dostajemy coś do picia. A jak wiemy w upały pragnienie się wzmaga, a brak możliwości jego zaspokojenia powoduje szybki wzrost poziom irytacji.
Dania pojawiają się na naszym stole w kolejności… losowej. Zamówiwszy po dwa dania oczekujemy, że najpierw dostaniemy przystawki, a potem dania główne. Okazuje się że jesteśmy w błędzie. Niektórzy z nas dostają po dwa dania na raz (przystawkę i danie główne), a wybrańcy np. Smakuś muszą czekać aż wszyscy już zjedzą… Totalna porażka… Kelnerka tą osobliwą kolejność podawania dań tłumaczy hiszpańskim kucharzem, który wydaje je w kolejności przygotowywania, a nie w kolejności zamawiania 😮 . Muszę powiedzieć, że to ryzykowne i mocno lekceważące podejście do klientów. Szczególnie, że przed zamówieniem nikt nas o tym nie poinformował 🙁 . W tej sytuacji część osób siedzi i patrzy jak inni jedzą. Przed podaniem polędwiczek wieprzowych podchodzi do nas kucharz wnosząc z przejęciem – ta dam! – polędwicę wołową. Gdy tłumaczymy, że wołowej nie zamawialiśmy – kelnerka lekko blednie… Polędwice wraz z kucharzem i kelnerką znikają w budynku, a na polędwiczki wieprzowe czekamy kolejny kwadrans…
Czy jakość dań zrekompensuje bardzo mierną obsługę? Czy mimo irytacji oczekiwaniem i serwisem było warto?
Serwowane tu Pimientos del Padron (28 zł) to bardzo mała przekąska. Składa się na nią zaledwie kilka zielonych papryczek. Są doskonałe, choć zabrakło mi kilku bardzo ostrych egzemplarzy, które można zwykle znaleźć ukryte pomiędzy słodkimi, gdy zamówimy to danie np. w Madrycie. Z dużą nadzieją czekamy na nasze ulubione hiszpańskie danie – ośmiornicę po galicyjsku. Ośmiornica a la gallega (45 zł) czyli plasterki ośmiornicy ułożone na warstwie ziemniaków to udane danie. Ośmiornica jest mięciutka, smakowita, ale mogłaby być bardziej przyprawiona. Jadłam już w Warszawie lepsze np. w nieistniejącym już tapas barze Cuatro Caminos, w Sol y Sombra czy też w La Iberica.
Jeśli jesteście w Casa Krike koniecznie spróbujcie genialnego Chłodnika z melonem i świeżym ogórkiem – jest odświeżający, aromatyczny, nie można go przegapić. To cudowne danie na lato.
Dorsz atlantycki a la murciana (45 zł) to kawałek ryby pod pierzynką z warzywnego ratatouille. To miękka krucha i bardzo przyjemna propozycja.
Polędwica wieprzowa w sosie Pedro Ximenez (36 zł) to żelazny punkt tutejszej karty. Mięso jest mięciutkie, a razem z sosem na bazie hiszpańskiego wina sherry i rodzynek tworzy wytrawno-słodkie, wyśmienite danie.
Wart uwagi jest także Ogon byka w sosie własnym (32 zł), ale jeszcze większe wrażenie robią na mnie tutejsze Policzki wołowe w sosie z białego wina i pieczarek (30 zł), są mięciutkie, rozpływają się w ustach.
Casa Krike to bez wątpienia miejsce z bardzo dobrą kuchnią hiszpańską. Większość dań tu serwowanych jest doskonale przyprawiona i godna uwagi. Obsługa jednak zupełnie nie daje rady i nie jest to jedynie kwestia kelnerki, która pracuje tutaj drugi dzień. Kolejność podawanych dań, reakcja na moje uwagi i pomyłki świadczą o tym, że właściciel nie radzi sobie z serwisem. Dobra kuchnia jest ważna, a nawet najważniejsza, ale nie wystarczy, żeby wizytę w restauracji uznać za udaną. Może jeszcze kiedyś tam wrócę jak się dotrą. Póki co jestem zmęczona pierwszą wizytą.
Casa Krike, ul. Człuchowska 37, Warszawa, tel. 22 863 50 10
Podsumowanie
Dzielnica: Bemowo
Kuchnia: hiszpańska
Ceny: 40-60 zł
Typ lokalu: restauracja
Przewodnik: nowe miejsca
Dodatkowe wymagania: kącik zabaw dla dzieci, lokal przyjazny dzieciom, ogródek letni
Okazja: spotkanie w grupie, spotkanie z przyjaciółmi, z dziećmi
Zachęcona opinią znajomych odwiedziłam z rodzinę Casa Krike w zeszły weekend. Niestety nie udało nam się skosztować niczego. Nie z braku miejsc a niestety przez DRAMATYCZNĄ obsługę. Czekaliśmy na sprzątnięcie stolika przez 20min, następne 15 na przyjęcie zamówienia, po kolejnych 15-stu kelner przyszedł dopytać o proporcje w napojach a po kolejnych 20-stu powiadomił nas ,że mogą przygotować tylko połowę zamówienia,także żebyśmy wybrali coś innego…Po ponad godzinie wyszliśmy nie dostawszy nawet napoi. Strasznie przykre bo dania na sąsiednich stolikach wyglądały i pachniały doskonale. Nie wiem jednak czy tam jeszcze wrócę.
Mam bardzo podobne odczucia! Byliśmy tam w niedzielę, ruch był spory więc niestety już nie było miejsc w ogródku. Usiedliśmy blisko baru, co miało potem dobre strony, jak się okazało. Kelnerzy bardzo sympatyczni, ale nie wiedzieli NIC o potrawach (oprócz jednej kelnerki), ale jak się okazało pracowali tam od 5h ;-). Zamówiliśmy kalmary, krokiety z krewetkami, chłodnik z melona, ogon byka i ośmiornicę. Ja, widząc panujący dokoła chaos od razu się zestresowałam, że będziemy tam tkwić do wieczora (a jestem matką karmiącą i musiałam zdążyć na kolejne karmienie…). Na szczęście dość szybko zaczęliśmy dostawać kolejne potrawy, w kolejności zaskakującej: kalmary, ogon byka, chłodnik, a na końcu ośmiornica razem z krokietami :). Wszystko było przepyszne (tylko krokiety z krewetkami moim zdaniem troszkę zbyt czosnkowe). Okazało się, że większość klientów zamówiła paellę, na którą normalnie trzeba czekać 50 minut, ale tym razem, ze względu na liczbę zamówień, sporo dłuzej. My jej nie zamówiliśmy i dzięki temu nasze zamówienie zostało zrealizowane szybko. Poa tym, siedząc przy barze slyszeliśmy jakie potrawy wychodzą z kuchni i od razu wołaliśmy, że to dla nas 😉 Niektórzy klienci nie wytrzymali i zrezygnowali z zamówienia (ci, którzy zamawiali paellę).
Ogólnie, totalny chaos ale jedzenie świetne!
Na tę kelnerkę i myśmy trafili w czasie naszej wizyty 3. sierpnia tyle, że wówczas twierdziła, że pracuje w restauracji pierwszy dzień… Takiego pasma porażek, jakie nam ta Pani zaserwowała nie widziałam w żadnej restauracji… Jedzenie zupełnie nie rekompensuje nerwów jakie tam straciliśmy.
O… a na zdjęciu to właśnie my jesteśmy hahaha dobre. Czyli może wszystkie kelnereczki nowe były, bo Twojego stolika to chyba nie obsługiwała ta „z teatralnie narysowanymi brwiami a la kleopatra”?:)))
Restauracja? to jest restauracja?? to jakiś koszmar senny chaos totalny nikt nic nie wie jedzenie wychodzi z kuchni w kolejności przypadkowej dawno się tak nie zdenerwowałem jak tam NA PEWNO NIE WRÓCĘ i jeszcze każdemu powiem żeby się trzymał z daleka od tego cyrku !!!! za kilka miesięcy znikną z tego miejsca nikt nie lubi być …………. jak wychodzi żeby się zrelaksować spędzić miło czas
A recenzje Pana Nowaka to sobie można w buty włożyć
wiadomo że jak przyjdzie ktoś kogo widać z kilometra to zostanie inaczej obsłużony niż cała reszta
1pkt na 6 za to że dostaliśmy cokolwiek do jedzenia 🙂
Dla mnie tragedia dostałam SUROWĄ GUMOWATĄ rybę jako świeżą prosto z Hiszpanii ciekawe jak ? po dogotowaniu chyba w mikrofalówce zjadłam bo byłam mega głodna,ale lepszy byłby krupnik Winiary z torebki, do tego wino może się czepiam ale ilość jaką mi nalano była żałosna !! i na koniec perełka poprosiłam o Earl Greya dostałam zwykłego Liptona!!!!!!!!!!! w filiżance Dilmah ŻENUA
Od dawna często odwiedzam tę knajpę z rodziną.
Parę razy faktycznie zdarzało się, że czegoś nie było w menu, ale szybko nauczyliśmy się ufać Panu Crike, gdy coś polecał. To co proponował było zawsze najlepszym wyborem a składniki do tego faktycznie były świeże.
Sam Pan Crike jest człowiekiem z prawdziwą pasją do gotowania – jakby był wyrwany kreskówki. Każde danie (mimo, że tyle ich już przygotował) traktuje niemal jak własne dziecko 😀
Dziś mamy rok 2015. Myślę, że warto ponownie dać tej knajpce szanse, ponieważ mnie wpadki z obsługą się nie zdarzały, a jedzenie jest no po prostu pyszne 🙂
Plotka –
Podobno restauracja La Taberna del Teatro całkiem fajnie sobie radziła, ale ktoś się przyczepił że..
nie może być restauracji hiszpańskiej przy Teatrze Polskim… 😛